1. Merve Aydar, "Bağ III", atık kağıtlar üzerine füzen, 53x120 cm, 2022
2. Merve Aydar, "Bağ IV", atık kağıtlar üzerine füzen, 45x115 cm, 2022
3. Merve Aydar, "Bağ V", atık kağıtlar üzerine füzen, 52x116 cm, 2022
1. Merve Aydar, "Bağ I", atık kağıtlar üzerine füzen ve tebeşir, 70x110 cm, 2021
2. Merve Aydar, "Bağ II", atık kağıtlar üzerine füzen, 73x123 cm, 2021
1. Merve Aydar, atık kağıtlar üzerine mürekkep ve atık jüt ip, 13x28 cm, 2022
2. Merve Aydar, atık kağıtlar üzerine mürekkep, 11x28 cm, 2022
3. Merve Aydar, atık kağıtlar üzerine mürekkep ve atık plastik, 12x29 cm, 2022
İnsanların doğaya hükmetmeye henüz başlamadığı dönemlerde insan ve doğa birbirine zarar vermeyen, aksine birbirini besleyen dengeli bir döngü içindeydi. Sanayi Devrimi itibariyle üretim ve tüketimdeki artış, son birkaç yüzyılda atık maddelerin neden olduğu büyük bir kirlilik oluşumuna neden olmuştur. Buna ek olarak, üretimi karşılayabilmek için kullanılan doğal kaynaklar hızlı bir şekilde tüketilmeye ve doğa tahrip edilmeye başlanmıştır. 19. yüzyıldan sonra, doğaya verilen zarar ve bu zararın dolaylı yoldan insanlığı tehdit ediyor oluşu fark edilmeye başlanmıştır. Böylece insanların doğadan ayrı veya üstün değil, doğanın bir parçası olduğu anlayışı oluşmaya başlamıştır.
Bu çalışmalarda insan ile doğanın bir bütün olduğu anlayışı ele alınmıştır. Kullanılan yüzeyler, atık kağıtların kolaj mantığında birleştirilmesiyle oluşturulmuştur. Çalışmalardaki insan embriyosu figürleri insanlığın geleceğini, yabani bitkiler ise doğayı sembolize etmektedir. Bu iki imge arasında bağ kurularak insan ile doğanın birbirleri arasındaki döngüye ve birbirine bağlı bir bütün oldukları için birine verilecek olan zararın diğerini de etkileyeceği düşüncesine dikkat çekmek amaçlanmıştır.
