เมื่อชีวิตคือการเดินทาง...เราจึงเดินทางมาพบกัน"สหาย"
ทุกชีวิตต่างมีทางเดินของตัวเอง...บางคนอาจเป็นเพียงช่วงเวลาไม่นานที่เส้นทางที่เราต่างเดินมาบรรจบกัน...บ้างจูงมือเดินทางมาด้วยกันแต่เมื่อพบทางแยกพลันต้องเดินไปตามทางของตัวเอง...แม้เราจะได้พบกันแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะมีจุดหมายปลายทางร่วมกันเสมอไป...เมื่อเราต่างเป็นสะพานของกันและกันเพื่อให้เราต่างก้าวผ่านไปถึงจุดหมายปลายทาง เมื่อถึงอีกฝากฝั่งของสายน้ำที่เชี่ยวกราดแล้วนั้นสะพานก็คงหมดหน้าที่ของตนไป...